سندروم کوشینگ چیست؟

سندرم کوشینگ اختلالی است که زمانی رخ می‌دهد که بدن شما هورمون کورتیزول بیش از حد در مدت زمان طولانی تولید کند. کورتیزول گاهی اوقات "هورمون استرس" نامیده می شود زیرا به بدن شما کمک می کند تا به استرس پاسخ دهد. کورتیزول نیز کمک می کند

حفظ فشار خون
قند خون را تنظیم می کند که به آن قند خون نیز می گویند
کاهش التهاب
غذایی که می خورید را به انرژی تبدیل کنید
غدد فوق کلیوی، دو غده کوچک در بالای کلیه های شما، کورتیزول می سازند.

سندرم کوشینگ چقدر شایع است؟

سندرم کوشینگ درون زا نادر است. "درون زا" به این معنی است که چیزی در داخل بدن شما باعث این اختلال می شود تا چیزی خارج از بدن شما، مانند دارو. برآوردها متفاوت است، از حدود 40 تا 70 نفر از هر میلیون نفر.1

چه کسانی بیشتر به سندرم کوشینگ مبتلا هستند؟

سندرم کوشینگ اغلب بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد، معمولاً 30 تا 50 سال، اما می تواند در کودکان نیز رخ دهد. سندرم کوشینگ تقریباً سه برابر مردان زنان را تحت تأثیر قرار می دهد.2 در افرادی که دیابت نوع 2 دارند و سطح گلوکز خون آنها در طول زمان بسیار بالا می ماند، همراه با فشار خون بالا، ممکن است سندرم کوشینگ علت باشد. افرادی که داروهایی به نام گلوکوکورتیکوئیدها که مشابه کورتیزول هستند مصرف می کنند نیز ممکن است به سندرم کوشینگ مبتلا شوند. این نوع از سندرم کوشینگ «اگزوژن» نامیده می شود. بیش از 10 میلیون آمریکایی هر سال گلوکوکورتیکوئید مصرف می کنند، اما مشخص نیست که چه تعداد از آنها به سندرم کوشینگ مبتلا می شوند.

عوارض سندرم کوشینگ چیست؟

سندرم کوشینگ می تواند باعث مشکلات سلامتی مانند

حمله قلبی و سکته مغزی
لخته شدن خون در پاها و ریه ها
عفونت ها
از دست دادن استخوان و شکستگی
فشار خون بالا
سطح کلسترول ناسالم
افسردگی یا سایر تغییرات خلقی
از دست دادن حافظه یا مشکل در تمرکز
مقاومت به انسولین و پیش دیابت
دیابت نوع 2
اگرچه سندرم کوشینگ معمولاً قابل درمان است، اما در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد.

علائم سندرم کوشینگ چیست؟

علائم و نشانه های سندرم کوشینگ متفاوت است. افرادی که برای مدت طولانی سطوح بسیار بالایی از کورتیزول دارند، احتمالاً علائم واضحی از این اختلال را دارند، از جمله

افزایش وزن
دست ها و پاهای لاغر
صورت گرد
افزایش چربی اطراف قاعده گردن
قوز چربی بین شانه ها
کبودی آسان
علائم کشش بنفش پهن، عمدتاً روی شکم، سینه‌ها، باسن و زیر بازوها
عضلات ضعیف

کودکان مبتلا به سندرم کوشینگ تمایل به چاقی دارند و کندتر از سایر کودکان رشد می کنند. زنان ممکن است موهای زائد در صورت، گردن، سینه، شکم و ران خود داشته باشند. دوره های قاعدگی ممکن است نامنظم شوند یا متوقف شوند. مردان ممکن است با کاهش علاقه به رابطه جنسی، باروری کاهش یافته و ممکن است اختلال نعوظ داشته باشند.

همه مبتلایان به سندرم کوشینگ این علائم را ندارند، که می تواند تشخیص آن را دشوار کند.

چه چیزی باعث سندرم کوشینگ می شود؟

شایع ترین علت سندرم کوشینگ استفاده طولانی مدت و با دوز بالا از گلوکوکورتیکوئیدهای شبه کورتیزول است. این داروها برای درمان سایر شرایط پزشکی مانند آسم پیوند خارجی NIH، آرتریت روماتوئید پیوند خارجی NIH و پیوند خارجی لوپوس NIH استفاده می شوند. گلوکوکورتیکوئیدها اغلب برای درمان درد به مفصل تزریق می شوند. استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها همچنین سیستم ایمنی بدن را پس از پیوند عضو سرکوب می کند تا بدن از پس زدن اندام جدید جلوگیری کند.

سایر افراد به دلیل تولید بیش از حد کورتیزول در بدنشان به سندرم کوشینگ درون زا مبتلا می شوند. انواع مختلفی از تومورها می توانند باعث تولید کورتیزول اضافی در بدن شوند.

تومورهای هیپوفیز

تومورهای هیپوفیز که آدنوم هیپوفیز نیز نامیده می شوند، تومورهای غیرسرطانی روی غده هیپوفیز هستند. غده هیپوفیز در پایه مغز قرار دارد و به اندازه یک نخود است. هیپوفیز هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH) و سایر هورمون ها را می سازد. ACTH به غدد آدرنال می گوید که کورتیزول بسازند. این تومورهای هیپوفیز بیش از حد ACTH تولید می کنند که باعث می شود غده فوق کلیوی کورتیزول بیش از حد تولید کند.

تومورهای اکتوپیک تولید کننده ACTH

برخی از تومورهایی که خارج از غده هیپوفیز ایجاد می شوند نیز می توانند ACTH تولید کنند. این وضعیت سندرم ACTH نابجا نامیده می شود. اغلب این تومورها در ریه ها ایجاد می شوند. تومورهای نابجا همچنین می توانند در لوزالمعده، تیروئید و تیموس - غده ای که به ایجاد یک سیستم ایمنی سالم کمک می کند - ایجاد شوند. تومورهای نابجا ممکن است سرطانی باشند.

تومورهای آدرنال

گاهی اوقات یک تومور در غده فوق کلیوی خود کورتیزول بیش از حد تولید می کند. تومورهای آدرنال اغلب خوش خیم هستند اما گاهی سرطانی هستند.

چگونه پزشکان سندرم کوشینگ را تشخیص می دهند؟

تشخیص سندرم کوشینگ می تواند سخت باشد. علائمی مانند خستگی و افزایش وزن می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. سندرم کوشینگ ممکن است با سایر شرایطی که بسیاری از علائم مشابه دارند، مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک یا سندرم متابولیک اشتباه گرفته شود. پزشک شما ابتدا می خواهد شرایط دیگر را رد کند.

تشخیص بر اساس سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشات آزمایشگاهی است. ممکن است پزشک از شما بپرسد که آیا گلوکوکورتیکوئید مصرف می‌کنید یا تزریق کرده‌اید و قبل از سفارش آزمایش‌های آزمایشگاهی آن را رد کند.

پزشکان ممکن است از آزمایش ادرار، بزاق یا خون برای تشخیص سندرم کوشینگ استفاده کنند. گاهی اوقات پزشکان برای بررسی اینکه آیا کورتیزول اضافی ناشی از سندرم کوشینگ است یا علت متفاوتی دارد، آزمایش بعدی انجام می دهند.