فلج انقباضی تیپ 49

فلج انقباضی تیپ 49

Spastic paraplegia type 49

OMIM: #615031

توصیف بیماری

فلج انقباضی تیپ 49 عضوی از یک گروه از اختلالات ژنتیکی، به نام فلج های انقباضی ارثی  میباشد. این اختلالات با سختی پیشرونده عضلانی  و فلج اندام های تحتانی ، شناسایی میشوند. فلج های انقباضی  ارثی به دو نوع ساده و پیچیده  تقسیم می شوند. در انواع ساده تنها اندام های تحتانی تحت تاثیر قرار می گیرند اما انواع پیچیده این اختلال ، علاوه بر اندام های تحتانی ، اندام های فوقانی ( با درجه کمتر) را درگیر کرده و دیگر اختلالات سیستم عصبی را نیز به وجود می آورند. فلج انقباضی تیپ 49 یک فلج انقباضی پیچیده میباشد.

فلج انقباضی تیپ 49 اغلب با تون عضلانی ضعیف ( هیپوتونی) که در نوزادی ظاهر میشود ، شروع میشود. طی دوران کودکی ، سختی و فلج عضلانی ایجاد شده و تدریجا تشدید میشود و باعث اختلال در راه رفتن و افتادن مکرر میشود. بعلاوه افراد مبتلا ناتوانی  ذهنی متوسط تا شدید و ویژگیهای فیزیکی خاصی دارند. این ویژگیها شامل قامت کوتاه ، چاقی ، سر کوچک و غیرعادی (میکروسفالی) ، جمجمه پهن کوتاه ( براکی سفالی ) ، گردن کوتاه و پهن و چهره زمخت  میباشند. برخی افراد مبتلا به فلج انقباضی تیپ 49 دچار تشنج میشوند.

اختلالات سلول های عصبی خودمختار که عملکردهای ارادی بدن مثل ضربان قلب ، گوارش و تنفس را کنترل میکند ، منجر به ایجاد برخی ویژگیهای فلج انقباضی تیپ 49 میشود. افراد مبتلا در نوزادی دچار اختلالات خوردن میشوند. آنها برگشت اسیدهای معده به داخل مری که انعکاس معدی-مری یا gastroesophageal  (GERD) نامیده شده و منجر به استفراغ میشود را تجربه میکنند. GERD میتواند منجر به ایجاد عفونتهای باکتریایی مکرر به نام ذات الریه تنفسی که میتوانند تهدید کننده زندگی باشند نیز شود. بعلاوه افراد مبتلا به این بیماری مشکلات تنظیم تنفس که منجر به وقفه تنفسی ( آپنه ) میشود را نیز دارند. وقفه تنفسی ابتدا هنگام خواب اتفاق می افتد اما نهایتا در زمان بیداری نیز اتفاق می افتد. فشار خون ، ضربان قلب و دمای بدن این افراد نیز نامنظم میباشد.

افراد مبتلا به فلج انقباضی تیپ 49 ممکن است دوره های مکرر ضعف شدید ، هیپوتونی و تنفس غیرعادی که ممکن است تهدید کننده  زندگی باشد را تجربه کنند. در ابتدای بزرگسالی ، برخی افراد بیمار به دستگاهی نیاز دارند که به تنفس آن ها کمک کند (تهویه مکانیکی ).

دیگر علائم فلج انقباضی تیپ 49 مشکلات انعکاسی نورون های حسی میباشد. نورون های حسی اطلاعات حسی مثل درد ، دما و تماس را به مغز انتقال میدهند. بسیاری افراد بیمار توانایی کمتری در احسلس درد یا دما نسبت به عموم جامعه دارند. افراد بیمار یا انعکاسی ندارند ( آرفلکسی ) یا انعکاس های غیرعادی دارند.

از آنجاییکه آنومالی های سیستم عصبی  در فلج انقباضی تیپ 49 دیده میشود ، این بیماری به عنوان نوروپاتی حسی و خودمختار ارثی نیز طبقه بندی میشود. نوروپاتی های حسی و خودمختار ارثی ، گروهی از اختلالات هستند که نورون های حسی و خومختار را تحت تاثیر قرار میدهند.

فراوانی

فلج انقباضی تیپ 49 یک اختلال نادر است. سیوع این بیماری ناشناخته است.

علل بیماری

فلج انقباضی تیپ 49 از طریق جهش های ژن TECPR2 ایجاد میشود. پروتئینی که از این ژن تولید میشود در یک فرآیند سلولی به نام اتوفاژی نقش ایفا میکند. در فرآیند اتوفاژی بخش های سلولی فرسوده و غیرقابل استفاده تجزیه و بازیافت میشوند. حین اتوفاژی موادی که دیگر قابل استفاده نیستند در محفظه هایی به نام اتوفاگوزوم ها جمع شده و به اندامک های سلولی که آن ها را تجزیه میکنند ، انتقال میابند. به نظر میرسد ، پروتئین TECPR2 برای تشکیل اتوفاگوزوم ها ضروری باشد.

جهش های ژن TECPR2 که منجر به فلج انقباضی تیپ 49 میشوند منجر به تولید یک پروتئین TECPR2 غیرعادی شده یا اصلا این پروتئین را تولید نمیکنند. به نظر میرسد ، تغییر یا از دست دادن این پروتئین اتوفاژی را معیوب کرده و کارایی سلول ها در حذف مواد مضر را کم میکند. دانشمندان گمان میکنند که نورون ها بویژه به اتوفاژی معیوب حساس تر هستند زیرا انتقال مواد زائد ( برای تجزیه )از رشته های بلند ( آکسون ها و دندریت ها ) این سلول ها سخت تر است. این مواد زائد در نورون ها تجمع یافته و به این سلول ها آسیب میزنند. آسیب به نورون های حسی و خودمختار و نورون هایی که حرکات را کنترل میکنند ( نورون های حرکتی ) منجر به ایجاد علائم فلج انقباضی تیپ 49 میشود.

الگوی توارث

این بیماری با الگوی توارث اتوزومی مغلوب به ارث میرسد ، به این معنی که هر دو کپی ژن در هر سلول حاوی جهش میباشند. والدین فردی با بیماری اتوزومی مغلوب هر کدام یک کپی از ژن جهش یافته را حمل میکنند ، اما معمولا علائم و نشانه های بیماری را نشان نمیدهند.