سندروم کاردیومیوپاتی اتساعی همراه با آتاکسی

سندروم کاردیومیوپاتی اتساعی همراه با آتاکسی

Dilated cardiomyopathy with ataxia syndrome

OMIM: #610198

توصیف بیماری

سندروم کاردیومیوپاتی اتساعی همراه با آتاکسی (DCMA) یک بیماری ارثی است که از طریق مشکلات قلبی ، اختلالات حرکتی و دیگر ویژگیهایی که سیستم های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار میدهند ، شناسایی میشود. این سندروم در نوزادی تا اوایل کودکی شروع شده و بیشتر افراد مبتلا به این سندروم دچار کاردیومیوپاتی اتساعی که بیماری است که قلب را ضعیف و بزرگ میکند و از پمپاژ موثر خون توسط قلب جلوگیری میکند، میشوند. برخی افراد مبتلا دچار سندروم QT طولانی که یک بیماری قلبی است که باعث میشود عضله قلب طولانی تر از حالت طبیعی بین ضربان ها مجددا شارژ شود نیز میشوند. نامنظم شدن ضربان قلب ( آریتمی ) میتواند منجر به غش ( سنکوپ ) یا ایست قلبی و مرگ ناگهانی شود. ندرتا ، مشکلات قلبی با گذر زمان بهبود میابند ؛ گرچه ، در بیشتر موارد سندروم DCMA ، افراد مبتلا  به علت نارسایی قلبی بعد از دوران کودکی زنده نمیمانند. درصد کمی از افراد مبتلا به این سندروم به هیچ وجه دارای مشکلات قلبی نمیباشند. در 2 سالگی ، کودکان مبتلا به سندروم DCMA دارای مشکلات هماهنگی و تعادل ( آتاکسی ) میباشند. این مشکلات حرکتی میتوانند منجر به تاخیر در کسب مهارت های حرکتی مثل ایستادن و راه رفتن شوند اما بیشتر کودکان مبتلا در سنین بالاتر میتوانند بدون کمک راه بروند.

علاوه بر مشکلات قلبی و اختلالات حرکتی ، بیشتر افراد مبتلا به این سندروم قبل و بعد از تولد به کندی رشد میکنند که منجر به کوتاهی قامت میشود. بعلاوه ، بسیاری از افراد مبتلا دارای ناتوانی ذهنی ملایم میباشند. بسیاری از افراد مذکر مبتلا به این سندروم دارای آنومالی های تناسلی مثل بیضه های نزول نیافته ( کریپتورکیدیسم ) یا باز بودن پیشابراه در قسمت پایینی آلت تناسلی ( هیپوسپادیاس ) میباشند. دیگر ویژگیهای رایج سندروم DCMA شامل وجود گلبول های قرمز کوچک غیرطبیعی ( آنمی میکروسیتیک ) که میتواند منجر به رنگ پریدگی صورت شود ؛ تجمع غیرطبیعی چربی ها در کبد ( استئاتوز کبدی ) که میتواند به کبد آسیب برساند ؛ و تحلیل سلول های عصبی حامل اطلاعات دیداری از چشم ها به مغز ( آتروفی عصب چشمی ) که میتواند منجر به نابینایی شود، میباشند. سندروم DCMA با افزایش میزان ماده ای به نام 3-متیل گلوتاکونیک اسید در ادرار همراه خواهد بود. به نظر نمیرسد میزان اسید علائم این بیماری را تحت تاثیر قرار دهد. سندروم DCMA یک از اعضای گروه اختلالات متابولیک میباشد که میتواند از طریق وجود میزان بالای 3-متیل گلوتاکونیک اسید در ادرار ( 3-متیل گلوتاکونیک اسیدوری ) شناسایی شود. افراد مبتلا به این سندروم دارای میزان بالای یک اسید دیگر به نام 3-متیل گلوتاریک اسید نیز میباشند.

فراوانی

سندروم DCMA یک اختلال بسیار نادر است. تقریبا 30 مورد در جمعیت خاصی در کانادا شناسایی شده اند. تنها تعداد کمی از افراد مبتلا در خارج از این جمعیت شناسایی شده اند.

علل بیماری

جهش های ژن DNAJC19 باعث ایجاد سندروم DCMA میشوند. ژن DNAJC19 دستورالعمل هایی را برای ساخت پروتئینی که در اندامک هایی به نام میتوکندری ها ( مراکز تولید انرژی سلول ها ) یافت میشود فراهم می کند. با اینکه عملکرد دقیق پروتئین DNAJC19 مشخص نیست ، ممکن است انتقال پروتئین های دیگر به داخل و خارج از میتوکندری ها را تنظیم کند. جهش های ژن DNAJC19 که باعث ایجاد سندروم DCMA میشوند ، منجر به تولید یک پروتئین کوتاه شده غیرطبیعی میشوند که احتمالا دارای عملکرد ناقصی میباشد. محققان پیش بینی می کنند که فقدان پروتئین DNAJC19 عملکردی ، انتقال پروتئین های دیگر به داخل و خارج از میتوکندری ها را تغییر می دهد. زمانیکه پروتئین های بسیار زیاد یا بسیار کمی به میتوکندری ها وارد یا از آنها خارج شوند ، تولید انرژی و بقای میتوکندریایی میتواند کاهش یابد. بافت هایی که نیاز به انرژی زیادی دارند مثل قلب  و مغز ، بویژه ، مستعد کاهش در تولید انرژی سلولی میباشند. این احتمال وجود دارد که از دست دادن انرژی سلولی به این بافت ها و بافت های دیگر آسیب رسانده و منجر به مشکلات قلبی ، اختلالات حرکتی و دیگر ویژگیهای سندروم DCMA میشود.

الگوی توارث

این بیماری با الگوی توارث اتوزومی مغلوب به ارث میرسد ، به این معنی که هر دو کپی از این ژن در هر سلول دارای جهش می باشند. والدین فردی با بیماری اتوزومی مغلوب هر کدام یک کپی از ژن جهش یافته را حمل می کنند اما معمولا علائمی از این بیماری را نشان نمیدهند.