آنتی بادی نوع یک میکروزومال کبد-کلیه (Anti-LKM1)
آنتی بادی نوع یک میکروزومال کبد-کلیه (Anti-LKM1)
Liver kidney microsome type 1 (anti-LKM-1) antibodies
آزمایش های مرتبط
Smooth muscle antibody ، AMA ، ANA ، AST ، Autoantibodies و Bilirubin .
شرایط نمونه گیری
این آزمایش نیازی به ناشتایی و محدودیت رژیم غذایی ندارد.
تفسیر آزمایش
آنتی بادی نوع یک میکروزومال کبد/کلیه، در بیماران مبتلا به هپاتیت خودایمن نوع 2 (AIH-2)، هپاتیت ویروسی C و یا D و برخی از انواع هپاتیت القاء شده به واسطه دارو دیده شده است. مقادیر کمتر از 20 Ru/ml نشان دهنده منفی بودن تست، بین 20 – 25 Ru/ml در موارد مشکوک و بیشتر از 25 Ru/ml نشان دهنده مثبت بودن تست و ابتلاء احتمالی به بیماری هپاتیت خود ایمن نوع دوم است. آنتی ژن میکروزومال کبد/کلیه (LKM) 3 تیپ دارد که عبارتند از؛ LKM-1 : این مارکر مرتبط با سیتوکروم اکسیداز P4502D6 می باشد، یک پروتئین 50 کیلو دالتونی که درون سیتوپلاسم همه سلول های کبدی و توبول های کلیوی پروکسیمال وجود دارد. این مارکر بیشتر در کودکان به ویژه در دختران 14-2 ساله ارزشمند می باشد اما تنها در 4% بالغین مبتلا به هپاتیت خود ایمن مشاهده می گردد. LKM-2 : مرتبط با سیتوکروم اکسیداز P4502C9 بوده که این آنزیم در متابولیسم داروها مهم می باشد. LKM3 : که در هپاتیت مزمن نوع D مشاهده می شود و همچنین LKM-3 در بعضی از بیماران با هپاتیت نوع C نیز مثبت می باشد، از این رو این آنتی بادی نیز اختصاصی هپاتیت اتوایمیون نیست.
داروها و عوامل مداخله گر
نمونه های با شدت همولیز و یا لیپمیک بالا در نتایج آزمون ایجاد تداخل می کنند.
مقادیر نرمال
- مثبت : مقادیر مساوی یا بیشتر از 25 Ru/mL
- مشکوک : 20/1 – 24/9 Ru/mL
- منفی : مقادیر مساوی یا کوچکتر از 20 Ru/mL
