آزمایش متانفرین و نورمتانفرین ادرار (MN , NM)
آزمایش متانفرین و نورمتانفرین ادرار (MN , NM)
Metanephrine (MN) and Normetanephrine (NMN)
شرایط نمونه گیری
بیمار ترجیحا 4 ساعت قبل از آزمایش باید ناشتا باشد و همچنین تمامی غذاهای حاوی متیل گزانتین ( مانند چای و قهوه) به مدت 24 ساعت قبل از آزمایش نباید مصرف گردند.
تفسیر آزمایش
اصطلاح کلی متانفرینها، شامل متانفرین و نورمتانفرین میشود که به ترتیب متابولیتهای O – متیله شده ی کاتکول آمینهای اپینفرین و نوراپینفرین هستند. نئوپلاسمهای مترشحه کاتکول آمینها که معمولا از مدولای آدرنال منشأ میگیرند عبارتند از پاراگانگلیوما، نوروبلاستوما و فئوکروموسیتوما. اندازهگیری متانفرینها برای تشخیص فئوکروموسیتوما حساس بوده و در این بین، حتی استفاده از نسبت متانفرین به کراتینین در ادرار ممکن است بهتر هم باشد. افزایش سطح متانفرین/ نورمتانفرین در بیماران مبتلا به فئوکروموسیتوم و تومورهای مشتق از سلول های تاج عصبی (Crest Cells) یافت می شود. همچنین افزایش سطوح متانفرین های ادرار در بیماران مبتلا به فشار خون بالا (بدون فئوکروموسیتوم یا تومورهای دیگر) شناسایی شده است. تعیین کمیت ممکن است در تشخیص این بیماران از بیماران با علائم ناشی از تومور (فئوکروموسیتوم) کمک کند.
داروها و عوامل مداخله گر
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، سوتالول و لبتالول ممکن است در نتایج آزمون تداخل ایجاد کنند. داروهایی چون الکل، آمینوفیلین، کافئین، کلرال هیدرات، مصرف طولانی مدت کلونیدین، مواد حاجب رادیوگرافی حاوی ید، دیسولفیرام، اپینفرین، اریترومایسین، انسولین، ضد افسردگی های سه حلقه، متیل دوپا، اسیدنیکوتینیک، نیتروگلیسرین، کینیدین، ریبوفلاوین و تتراسایکلین می توانند سطوح کاتکول آمین را افزایش دهند و در مقابل گوانتیدین، رزرپین و سالیسیلاتها می توانند سبب کاهش کاتکول آمین ها شوند.
مقادیر نرمال
- متانفرین: < 1/3 mcg / 24hr
- نورمتانفرین: < 15-80 mcg / 24hr
مقادیر بحرانی
مقادیر خارج از محدوده نرمال