آزمایش تیروکسین توتال

تست تیروکسین

( Thyroxine , Total ( T4 , Thyroxine Screen

آزمایش های مرتبط

TSH ، TBG ، TRH ، LATS (محرک طویل الاثر تیروئید)، T3 ، FT4 ، آنتی بادی ضد تیروگلوبولین.

شرایط نمونه گیری

این آزمایش نیازی به ناشتایی یا محدودیت رژیم غذایی ندارد اما در صورت درخواست پزشک باید مصرف داروی T4 اگزوژن از یک ماه قبل از آزمایش قطع گردد.

تفسیر تست تیروکسین

بررسی T4 سرم، اندازه گیری مستقیم مقدار کل T4 موجود در خون بیمار می باشد. در صورتی که مقدار آن از سطح طبیعی بیشتر باشد نشان دهنده ی پرکاری تیروئید و مقادیر کمتر از اندازه طبیعی نشان دهنده کم کاری تیروئید خواهد بود. با آزمایش غربالگری T4، نوزادان را برای تشخیص کم کاری تیروئید مورد بررسی قرار می دهند. تشخیص زود هنگام می تواند از عقب ماندگی ذهنی پیشگیری کند. این آزمایش یکی از آزمایش های بسیار قابل اعتماد برای بررسی فعالیت تیروئید می باشد اما نتایج آن تحت تاثیر TBG قرار می گیرد، لذا بهتر است همزمان مورد بررسی قرار گیرند.

دلایل افزایش

تیروئیدیت حاد، هایپرتیروکسینمی دیس آلبومینمی فامیلی، پرکاری تیروئید مصنوعی، استرومااواری، وضعیت های کم کاری تیروئید (مانند بیماری پلامر، بیماری گریوز، آدنوم توکسیک تیروئید)، افزایش TBG (همانند بارداری، هایپرپروتئنمی مادرزادی و هپاتیت)

دلایل کاهش

نارسایی هیپوتالاموس، کمبود ید در بدن، بیماری های غیر تیروئیدی (مانند سیروز، سرطان پیشرفته، نارسایی کلیه و بیماری کوشینگ)، نارسایی هیپوفیز، حالات کم کاری تیروئید (مانند بیماری کرتینیسم، میکسدم و برداشت غده با جراحی)، کمبود پروتئین و سوتغذیه.

داروها و عوامل مداخله گر

فورمازوید، استروئیدهای آنابولیک، باربیتورات ها، لیتیوم، فنی توئین، پروپرانولول، اندروژن ها، داروهای ضد تیروئید و عوامل ضد التهابی غیر استروئیدی ممکن است سبب کاهش سطح T4 شوند. در مقابل، آمفتامین، متادون، کلوفیبرات، استروژن ها و قرص های ضدبارداری موجب افزایش سطح T4 می شوند. باید توجه داشت که بارداری سبب افزایش سطح T4 می شود.

مقادیر نرمال آزمایش تیروکسین توتال

• نوزاد:

1 تا 3 روزه: 11-22 mcg/dL

1 تا 2 هفته: 10-16 mcg/dL

1 تا 4 ماه: 8-16 mcg/dL

1 تا 5 سال: 7-15 mcg/dL

5 تا 10 سال: 6-13 mcg/dL

10 تا 15 سال: 5-12 mcg/dL

• زنان بالغ:

5-12 mcg/dL

• مردان بالغ:

4-12 mcg/dL

• افراد بالای 60 سال:

5-11 mcg/dL

مقادیر بحرانی

• نوزادان:

مقادیر کمتر از 7 mcg/dL

• بالغین:

مقادیر کمتر از 2 mcg/dL و بیشتر از 20 mcg/dL